Menu
RSS
Επικεφαλίδες:

Η εικαζομένη συναίνεση επισήμως και νόμος του κράτους

gaitis_kalfayan_galleries Μήπως ο νομικός μας πολιτισμός οδεύει σε επικίνδυνες ατραπούς;  Μήπως το νομοθετικό έργο αυτής της  κυβέρνησης οδηγεί  συστηματικά και αθόρυβα στον εκφασισμό της κοινωνίας; Μήπως ο νομικός κόσμος της χώρας  πρέπει  να  είναι περισσότερο υποψιασμένος και να  αντιμετωπίζει με  περίσκεψη ακόμη και τα πιο "αθώα" σχέδια νόμου της κυβέρνησης του ΔΝΤ;

Αυτός τα ερωτήματα πιστεύουμε ότι πρέπει να απασχολήσουν ολόκληρο το νομικό κόσμο της χώρας μας. Ως εκ τούτου  ευχαριστούμε πολύ τον συνάδελφο "andurarum" για τη συνεργασία του και δημοσιεύουμε το άρθρο του για το προσχέδιο νόμου "Δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων και άλλες διατάξεις" που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα.

"ΜΙΛΑ ΤΗΣ" – Η ΕΙΚΑΖΟΜΕΝΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΕΠΙΣΗΜΩΣ ΚΑΙ ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΠΛΕΟΝ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΦΥΛΟΥ

 

Πάντα μου άρεσαν οι ταινίες του Αλμοδόβαρ. Πολύ! Άλλαξα γνώμη (πολύ!) όταν είδα την ταινία «Μίλα της». Το θέαμα ήταν αποκρουστικό, το σενάριο απαίσιο, η ιδέα τελείως μισογυνική, τέλος πάντων συγκλονίστηκα τόσο από την απανθρωπιά της ταινίας που αποφάσισα να μην ξανασχοληθώ με έργα του ίδιου σκηνοθέτη, ως ένδειξη προσωπικής διαμαρτυρίας (όχι πως ο Αλμοδόβαρ έχει ανάγκη τη δική μου στήριξη, αλλά σκέφτηκα, ματαιόδοξα, ότι θα υπάρχει και ένας άνθρωπος στο απέραντο σύμπαν που θα αρνείται να δει ξανά δική του ταινία).

 

Τέλος πάντων, έτσι πέρασε ο καιρός από τότε που είδα το «Μίλα της», μέχρι που άκουσα τις προάλλες για το νέο προσχέδιο νόμου για τις μεταμοσχεύσεις και για .........

την εικαζόμενη συναίνεση, δηλαδή, ότι κάθε εγκεφαλικά νεκρός σε αυτήν τη χώρα θεωρείται ότι είναι δότης οργάνων, εκτός και εάν εν ζωή είχε δηλώσει εγγράφως προς τον ειδικό φορέα ότι δεν επιθυμεί να είναι δότης.

 

Για του λόγου το αληθές, δείτε και το άρθρο 9 παράγραφος 2 του προσχεδίου για τη δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων (και άλλες διατάξεις!!) το οποίο μπορεί ο καθένας να διαβάσει εδώ (αξίζει ο κόπος να ανοίξετε τον σύνδεσμο! Προσοχή όμως διότι δεν συνιστάται σε όσους και όσες έχουν ευαίσθητο στομάχι, και καλό είναι να το αποφύγετε εάν έχετε φάει 2 ώρες πριν ή πιο πρόσφατα).

Το προσχέδιο έχει διάφορα ενδιαφέροντα σημεία, αλλά θα ασχοληθώ προς ώρας μόνο με την παράγραφο αυτή (άρθρο 9 παρ. 2), η οποία βέβαια σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες διατάξεις θυμίζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας:

 

"2. Η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο, θανόν πρόσωπο πραγματοποιείται εφόσον, όσο ζούσε δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του σύμφωνα με την παράγραφο 3. Πρόκειται για την «εικαζόμενη συναίνεση». Θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη σκοπιμότητα της διάταξης αυτής."

 

Το μόνο που θα μπορούσα να διαβεβαιώσω τον Υπουργό είναι ότι θα δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη σκοπιμότητα της διάταξης αυτής και έχει ήδη δοθεί, αν κρίνω από τα ιστολόγια που, σε αντίθεση με τα επίσημα, κρατικώς χρηματοδοτούμενα (ήτοι αφορολόγητα) ΜΜΕ, έχουν ασχοληθεί εκτενώς με το θέμα. Μπορείτε να διαβάσετε μερικά πολύ καλά κείμενα και συζητήσεις εδώ, εδώ και εδώ.

Το μόνο που θα ήθελα να επισημάνω σχετικά με το θέμα είναι το εξής:

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ Η ΕΙΚΑΖΟΜΕΝΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΝΟΜΙΚΑ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΧΩΡΑ!!

 

Εκπλήσσεστε; Μάλλον δεν έχετε ασχοληθεί ποτέ με υποθέσεις βιασμού, έστω και από τις εφημερίδες για να δείτε τον οχετό που χρησιμοποιεί η πλευρά της υπεράσπισης για να σώσει τον θύτη από την τιμωρία. Θυμάστε και την υπόθεση στην Αμάρυνθο; Α, τώρα θυμηθήκαμε όλοι ότι το βίντεο που γέμισε κινητά και τηλεοράσεις με τόση βία δεν ήταν αρκετό για να πείσει τους δικαστές ότι το θύμα δεν είχε συναινέσει (και ήταν ανήλικη η κοπέλα, θυμάστε;) και τελικά το απίθανο ελληνικό κράτος δικαίωσε τους δράστες και τους/τις συνεργούς τους με το επιχείρημα ότι το θύμα είχε συναινέσει ενώ η ίδια η κοπέλα ούρλιαζε ότι κάθε άλλο παρά συναίνεση υπήρχε για όλο αυτό το έγκλημα. Φυσικά, το ότι οι βιασμοί έχουν αυξηθεί στην Αμάρυνθο μετά από αυτό το εξαίρετο κατόρθωμα του νομικού πολιτισμού της χώρας, δεν το κάλυψαν τα ΜΜΕ, αλλά καλό θα ήταν να πάτε στην πόλη να ρωτήσετε. Τι; Φοβάστε; Μα γιατί; Αφού η δική σας συναίνεση δεν θα δοθεί για το βιασμό, δεν είναι έτσι; Θα πείτε «όχι, δεν θέλω», δεν είναι έτσι; Και θα σας ακούσουν, δεν είναι έτσι;

 

Δεν είναι έτσι! Ξέρετε ότι δεν θα σας ακούσουν! Και μετά όταν θα ουρλιάζετε σε γιατρούς, αστυνομικούς και δικαστές ότι αρνηθήκατε, ότι σας έβαλαν το μαχαίρι στο λαιμό, ότι σας νάρκωσαν, ότι παλέψατε για να ξεφύγετε, θα βρεθεί η υπεράσπιση και κάποιος δικαστής να πει: «δεν ήταν σίγουρο ότι η μη συναίνεση ήταν σαφής», «ο δράστης δεν είχε σαφείς ενδείξεις ότι δεν υπήρχε συναίνεση του θύματος», «ο δράστης και το θύμα είχαν ερωτική σχέση προηγουμένως, οπότε ο δράστης θεώρησε ότι και αυτή τη φορά το θύμα συναινούσε», «το θύμα κάλεσε στο σπίτι της το δράστη για φαγητό και ο δράστης δεν κατάλαβε ότι δεν υπήρχε συναίνεση για σεξουαλική συνεύρεση» και άλλα πολλά που μοιάζουν να είναι βγαλμένα από… ελληνικό προσχέδιο νόμου.

 

1021101002 Είδαμε και πάθαμε σε αυτήν τη χώρα για να απαλειφθεί η απάνθρωπη διάταξη που επέτρεπε το βιασμό εντός γάμου, αφού βιασμός δεν νοείτο μέχρι πριν λίγα χρόνια, εάν θύμα και θύτης ήταν παντρεμένοι (είδατε που η εικαζόμενη συναίνεση ήταν θεσμοθετημένη με νόμο στην Ελλάδα μέχρι πριν λίγα χρόνια;).

 

Και πάνω που είχαμε αρχίσει να ασχολούμαστε με το πώς όλη αυτή η άτυπη μεν, καταγεγραμμένη σε πρακτικά και δικαστικές αποφάσεις δε, νομική κατασκευή για την υπεράσπιση των βιαστών και την βιολογική και κοινωνική κατακρεούργηση των θυμάτων τους, έρχεται το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης να εφαρμόσει ξανά την εικαζόμενη συναίνεση για όλους πλέον, ανεξαιρέτως φύλου πια, όταν θα είμαστε σε κατάσταση που δεν θα μπορούμε να αντιδράσουμε και να πούμε «ναι, θέλω» ή «όχι, δεν θέλω».

 

Εκτός του ότι το ιατρικό θέμα του εγκεφαλικού θανάτου δεν έχει λυθεί – και δεν θα λυθεί (1), ανακύπτει το ερώτημα τί ακριβώς σημαίνει για έναν άνθρωπο για τον οποίο δεν θα ξέρουμε σίγουρα εάν αισθάνεται ή όχι, να τον κομματιάζουμε για να τον κάνουμε «ανταλλακτικά» για κάποιον άλλον ή άλλους.

 

Εδώ να σημειώσω ότι κατ’ αρχήν δεν είμαι εναντίον των μεταμοσχεύσεων, μολονότι διστάζω να αποδεχθώ την ευκολία με την οποία κανείς χαρακτηρίζεται εγκεφαλικά νεκρός. Μάλιστα, στη νομική σχολή, πριν πολλά χρόνια, η εικαζόμενη συναίνεση περί τα ιατρικά εθεωρείτο αυτή που προκύπτει από τον Όρκο του Ιπποκράτη, ότι δηλαδή ο άνθρωπος που βρίσκεται αναίσθητος, σε κώμα, πιθανολογείται να θέλει να ζήσει και να γίνει καλά, οπότε οι γιατροί οφείλουν να παλεύουν μέρα και νύχτα και το κράτος οφείλει να πληρώνει για την πανάκριβη νοσηλεία, προκειμένου να σωθεί, εάν είναι δυνατόν, ο άνθρωπος που δεν μπορεί να πει «ναι, θέλω να ζήσω, δεν θέλω να πεθάνω».

 

Μετά όμως ήρθε ο νυν Υπουργός ο οποίος με πολύ σοβαρό ύφος είπε για τους συνταξιούχους (τους υγιείς, αρτιμελείς, με σώας τας φρένας, που δεν χρειάζονται καμία φροντίδα) «δεν πεθαίνουν κιόλας!». Τότε όλοι είχαμε γελάσει, νομίζοντας ότι παρά το σοβαρό του ύφος και την καθηγητική του έδρα Συνταγματικού Δικαίου, αστειευόταν, με μαύρο χιούμορ, αλλά είπαμε ότι αστειευόταν.

 

Τελικά όχι, δεν ήταν αστείο. Ως κοινωνία η ελληνική επεκτείνει πλέον την εικαζόμενη συναίνεση από το βιασμό στην ιατρική θεραπεία. Ως κοινωνία η ελληνική θεωρεί ότι εκτός από τους μύριους όσους εγκληματίες που «έχουν καλές προθέσεις, συμπαθούσαν το θύμα, το γνώριζαν, δεν ήθελαν να της κάνουν κακό, δεν πίστευαν ποτέ ότι θα το έπαιρνε στραβά» κλπ μπορεί πλέον να καλύπτει για κανονικούς φόνους και σκύλευση νεκρών α) τα συγχωνευόμενα, πάμφτωχα, υπολειτουργούντα δημόσια νοσοκομεία, τα οποία, ως οργανισμοί, θα σε κόβουν κομμάτια με το που θα μπαίνεις στην εντατική β) το ελληνικό κράτος, που αφού είδε ότι οι συνταξιούχοι «δεν πεθαίνουν κιόλας», αποφάσισε τουλάχιστον να μειώσει τα έξοδα νοσηλείας των σε κρίσιμη κατάσταση ασθενών γ) τους γιατρούς που ακόμη δεν έχουν βγάλει καμία επίσημη ανακοίνωση για το κατάπτυστο νομοσχέδιο που τους αναγκάζει να παραβούν τους όρκους τους δ) το οργανωμένο έγκλημα, στο οποίο πλέον θα συμμετέχουν δημόσιοι φορείς με τη βούλα του νόμου  (2). Τα περί… τιμωρίας των εμπόρων οργάνων (250000 πρόστιμο; Καλέ, μια καρδούλα κάνει τόσο στη μαύρη αγορά!) τα διαβάζω τζάμπα και βερεσέ στο προσχέδιο. Όλοι ξέρουμε τί θα σημάνει η συστηματική κατακρεούργηση των αρρώστων.

 

spm_a0151 Και μην μου πείτε ότι ελέγχεται αν έχει επέλθει ο εγκεφαλικός θάνατος! Διότι ο κάθε γιατρός, καλή ή κακή τη πίστη, θα ισχυρίζεται στο δικαστήριο «αφού είχαμε πιστοποιήσει τον εγκεφαλικό θάνατο με Α Β, Γ, τρόπους και αφού έπρεπε να πάρουμε τα όργανα του δότη, σύμφωνα με το νόμο, δεν είχαμε λόγους να κρατήσουμε το δότη συνδεδεμένο με τα μηχανήματα. Το ότι προέκυψε μια εξαίρεση στον κανόνα και ίσχυε η συνθήκη Δ [για τον έλεγχο της οποίας δεν είχαμε χρόνο να περιμένουμε, αφού μπορεί να απεβίωνε ο ασθενής και να χάναμε τα μοσχεύματα] που καθιστούσε τον δότη ζώντα, δεν το γνώριζα παρά μόνο μετά, κατά την νεκροψία/λήψη των οργάνων, άρα, δεν είχα καμία πρόθεση να τον σκοτώσω κλπ κλπ». Ακόμη και εάν τον τιμωρήσουν το γιατρό για αμέλεια (για αμέλεια!!) και ξέρουμε όλοι ότι δεν θα τον τιμωρήσουν, η αμέλεια δεν θα είναι δική του, αλλά του νομοθετικού πλαισίου που επιβάλλει την αφαίρεση των οργάνων ως ρύθμιση ρουτίνας διαχείρισης των σοβαρά ασθενών.

 

Προφανώς και η συζήτηση για την εικαζόμενη συναίνεση για τη δωρεά οργάνων έχει κινήσει το ενδιαφέρον τόσων ανθρώπων, ακριβώς γιατί πλέον η εικαζόμενη συναίνεση για κατακρεούργηση τώρα αφορά όχι μόνο στις γυναίκες, αλλά σε όλους. Και στους άνδρες δηλαδή…

 

Η δική μου η θέση είναι ότι πλέον το κράτος δεν αρκείται στην εικαζόμενη συναίνεση των γυναικών, η οποία επειδή είναι θεσμοθετημένη όπως αναφέραμε πιο πάνω, καθιστά το μισό πληθυσμό της χώρας υπό καθεστώς μόνιμης τρομοκρατίας, αναζήτησης προστάτη (πατέρα, συζύγου, συνοδού, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό), μη καταγγελίας των βιασμών, υποταγής σε μια ζωή γεμάτη δυνητική βία με εικαζόμενη συναίνεση του θύματος. Δεν αρκεί το κέρδος από αυτήν την τρομοκρατική διαχείριση του πληθυσμού. Τώρα το κράτος επιχειρεί να καταστήσει τους πάντες «κομμάτια κρέας», αυτοκινούμενες μηχανές συντήρησης ανταλλακτικών, τάχα για το κοινό καλό.

 

Από την άλλη, και η εικαζόμενη συναίνεση των γυναικών για το «κοινό καλό» υπάρχει: για να τις νουθετεί, να τους «θυμίζει τη φύση τους και το ρόλο τους», να μην κυκλοφορούν μόνες τους στο δρόμο, για να μην έχουν τη σχέση που θέλουν, για να μην εργάζονται όπου θέλουν, για να τους θυμίζει ότι σε κάθε περίπτωση είναι εκείνες που φταίνε και η κοινωνία τα έχει όλα καλώς καμωμένα, ακόμη και για όσους με τη βία χρησιμοποιούν ανθρώπους για τους δικούς τους σκοπούς και μετά επικαλούνται τη συναίνεση των χρησιμοποιημένων (είναι ακριβώς το ίδιο με το προσχέδιο νόμου ή όχι;)

 

Όπως ο Αλμοδόβαρ στην ταινία «Μίλα της» μας είπε ότι καλή γυναίκα είναι η εγκεφαλικά νεκρή γυναίκα, την οποία ο βιασμός μπορεί να επαναφέρει στη ζωή (!!!!) (δηλαδή, η συναίνεσή της κοπέλας σε κώμα ήταν εικαζόμενη και η χρήση της κοπέλας από τον νοσηλευτή είναι κοινωνικά αποδεκτή), έτσι και το νέο προσχέδιο νόμου μας λέει ότι καλός πολίτης είναι ο εγκεφαλικά νεκρός πολίτης, του οποίου τα όργανα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να επαναφέρουμε στη ζωή κάποιον άλλον και το «μην το ψάχνεις τώρα λεπτομερώς για τον εγκεφαλικό θάνατο» είναι κοινωνικώς αποδεκτό.

 

Η μόνη διαφορά είναι ότι ο Αλμοδόβαρ, μέσα στη φρικώδη αντίληψή του για τη ζωή, τις γυναίκες, τους άντρες και την εικαζόμενη συναίνεση, αποκάλυψε αυτό που ζούμε ως κοινωνία σχετικά με το τι θεωρούμε ελεύθερη βούληση και πόσο φασιστική κοινωνία είμαστε (ο Αλμοδόβαρ μιλάει για την κάθε Ισπανία). Ενώ ο νυν Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης θέλει αυτόν τον φασισμό να τον γιορτάσουμε κιόλας ως νίκη της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας επί των σωμάτων των διπλανών μας. Γιατί δεν σκεφτόμαστε ότι θα συμβεί σε μας, έτσι; Το σκεφτόμαστε; Τότε γιατί δεν σκεφτόμαστε ότι θα συμβεί και σε μας ό,τι μπορεί να συμβεί και στη διπλανή μας;

 

Ααααααα…. Έτσι πάει το πράγμα: αν είχαμε σκεφτεί προηγουμένως για το φασισμό της εικαζόμενης συναίνεσης των γυναικών, θα ήμαστε μια άλλη κοινωνία, στην οποία δεν θα υπήρχε Υπουργός Υγείας σαν αυτόν που έχουμε, ούτε προσχέδιο νόμου σαν αυτό που η ιατρική κοινότητα ακόμη δεν έχει καταγγείλει. Ο ένας φασισμός φέρνει τον άλλον και όλοι συναντώνται σε ένα κρεββάτι νοσοκομείου.

 

Για την αντιγραφή

 

andurarum

 

(1) Προς τιμήν τους, κάποιοι συνάδελφοι που έζησαν ως δικηγόροι κάποτε περιστατικά ανάνηψης την ώρα που ζητούσαν από το δικαστήριο «αποσύνδεση» των εγκεφαλικά νεκρών, τα αναφέρουν προσπαθώντας να αποτρέψουν εμάς τους υπόλοιπους από μοιραία λάθη.

 

(2) Θυμάστε που μας λέγανε στη νομική σχολή ότι οργανωμένο έγκλημα δεν νοείται χωρίς στήριξη από τις δημόσιες αρχές, φυσικά από τα διεφθαρμένα τμήματα αυτών; Ε, λοιπόν, δεν χρειάζεται πλέον να είναι διεφθαρμένες οι δημόσιες αρχές για να συμμετάσχουν πια στο εμπόριο οργάνων! Μπορούν να το πράττουν και χωρίς ενοχές, καθ’ ότι «ότι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό», όπως μας δίδαξε η προηγούμενη κυβέρνηση.

Leave a comment

Make sure you enter all the required information, indicated by an asterisk (*). HTML code is not allowed.

back to top