Menu
RSS
Επικεφαλίδες:

Με αφορμή το τελεσίγραφο του Βερολίνου

Αντιγράφουμε από το antapocrisis.gr

Με αφορμή το σημερινό τελεσίγραφο Βερολίνου: Ρήξη για να μην υπάρξει υποταγή

Του Πάσχου Λαζαρίδη.

Το Βερολίνο δεν πείστηκε από τα δίκαια και σωστά επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς. Ενόψει του αυριανού (5/2) Euro Working Group οι Γερμανοί ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση να ανατρέψει τις εξαγγελίες της. Ο δε Ντράγκι απέρριψε το αίτημα Βαρουφάκη για άντληση 10 επιπλέον δισ. μέσω βραχυπρόθεσμου δανεισμού. Και όσο κι αν ο Α. Τσίπρας δήλωνε πρόσφατα «ούτε ρήξη, ούτε υποταγή», είναι σαφές ότι το τελεσίγραφο Βερολίνου δεν απαντάται με νέο γύρο «επιχειρημάτων και απόψεων». Απαντάται με ρήξη. Γιατί είναι ο μόνος δρόμος ώστε να μην υπάρξει υποταγή.

 Οι διαδοχικές προσαρμογές της ελληνικής κυβέρνησης στα ταξίδια Τσίπρα και Βαρουφάκη στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αποδεικνύουν για ακόμη μια φορά στην ιστορία, ότι ο κατευνασμός δεν είναι αποτελεσματικός. Και το...................

πάτημα σε δύο βάρκες (παραμονή στην Ευρωζώνη και τερματισμός της λιτότητας) έχει ημερομηνία λήξης. Κάθε μικρή υποχώρηση της ελληνικής ηγεσίας (ακόμη και από αυτές τις κολοβές και κουτσουρεμένες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ) είναι σταγόνες αίματος που εξαγριώνουν ακόμη περισσότερο τους καρχαρίες.

Η ελληνική πέμπτη φάλαγγα, τα ΜΜΕ και τα μνημονιακά κόμματα, σκούζουν από τη χαρά τους για το γερμανικό τελεσίγραφο. Θέλουν να αποδειχτεί ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, πέρα από τα βαφτίσια. Μνημόνιο που δεν θα το λέμε μνημόνιο, τρόικα που δε θα τη λέμε τρόικα, διαιώνιση του χρέους που δεν θα τη λέμε διαιώνιση του χρέους. Δυστυχώς, οι μετονομασίες φαίνεται ότι είναι ελκυστικές.

Οι μνημονιακές δυνάμεις προσεύχονται ώστε η κυβέρνηση να δείξει σύνεση και να διαλέξει το δρόμο της συναίνεσης και των νέων υπογραφών. Η ευρωπαϊκή ηγεσία εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση. Είτε με καρότο, είτε με μαστίγιο. Από το Ρέντσι που μίλησε για «ισχυρό δεσμό με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς», και τον Ολάντ που ζήτησε «σεβασμό στους ευρωπαϊκούς κανόνες, στις υποχρεώσεις και τις δεσμεύσεις», μέχρι το non-paperτης γερμανικής κυβέρνησης που ζητά κυνικά από τον ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόσει την πολιτική του Σαμαρά. Κοινή επιδίωξη όλων η παραμονή της Ελλάδας σε «πρόγραμμα».

Το λαϊκό κίνημα και η Αριστερά βρίσκονται εντελώς στον αντίποδα: Ζητούν από την κυβέρνηση να διαλέξει τη ρήξη για να μην διαλέξει την υποταγή. Να μην κάνει ούτε βήμα πίσω. Να μη συναινέσει σε καμιά παράταση της μνημονιακής καταστροφής. Να μην υπογράψει κανένα πρόγραμμα που θα βάζει ταφόπλακα στην ανατροπή του μνημονιακού κεκτημένου, ενώ θα διαιωνίζει στο διηνεκές το βρόχο του χρέους.

Ανάμεσα σε αυτές τις δύο ολοκληρωτικά ανταγωνιστικές τοποθετήσεις είναι η κυβέρνηση. Η ΕΕ, η άρχουσα τάξη, τα μνημονιακά κόμματα την τραβάνε προς τη συναίνεση. Το λαϊκό κίνημα, η δοκιμαζόμενη κοινωνία και η Αριστερά την τραβάει προς τη ρήξη.

Οφείλει όμως σύντομα να διαλέξει.

Η Ελλάδα αποδεικνύεται πολιτικό και όχι οικονομικό πρόβλημα. Θα μετατραπεί σε θετικό πολιτικό παράδειγμα μόνο αν ακολουθήσει το δρόμο της ρήξης. Αλλιώς θα γίνει μνημείο πεσόντων που θα μαρτυρά την εκδικητικότητα και το ρεβανσισμό της ΕΕ απέναντι σε όσους ύψωσαν φωνή διαμαρτυρίας.

Το αυριανό Euro Working Group, το άδειασμα Ντράγκι, τα άλλα λόγια να αγαπιόμαστε Γάλλων και Ιταλών, η διπλότητα Σουλτς, το τελεσίγραφο Σόιμπλε, δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία. Κάθε κυβέρνηση που θα ήθελε να τερματίσει το φαύλο κύκλο της λιτότητας και να βγάλει τη χώρα από την κρίση σε όφελος του λαού, θα περίμενε αυτές τις εξελίξεις και θα είχε προετοιμάσει τη ρήξη.

Οι εργαζόμενοι, το λαϊκό κίνημα και η Αριστερά οφείλουν να πάρουν το λόγο. Να απορρίψουν στο δρόμο τους εκβιασμούς των δανειστών. Να διατρανώσουν ότι δεν θα γίνει αποδεκτό ούτε μισό βήμα πίσω από την απαίτηση του λαού να ξεθεμελιώσει το μνημόνιο και τις επιπτώσεις του.

Και επειδή οι καιροί είναι πονηροί και τα πράγματα είναι μεταβαλλόμενα, αυτό δε σημαίνει τυφλή υποστήριξη της διαπραγμάτευσης που κάνει η ελληνική κυβέρνηση. Γιατί η διαπραγμάτευση μπορεί να καταλήξει σε μνημόνια που δεν θα τα λέμε μνημόνια.

Σημαίνει λαϊκό και κοινωνικό ξεσηκωμό ενάντια στα τελεσίγραφα. Σημαίνει απαίτηση ρήξης. Για μια πορεία χωρίς μνημόνια, χρέος, ευρώ, επιτροπεία. «Λεπτομέρεια» που δεν πρέπει να ξεχαστεί στις μέρες που έρχονται και στις διαδηλώσεις που ετοιμάζονται.

Leave a comment

Make sure you enter all the required information, indicated by an asterisk (*). HTML code is not allowed.

back to top