Menu
RSS
Επικεφαλίδες:

Δίωξη σε 15 άτομα για τις πρακτικές των εισπρακτικών εταιριών, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε!

Δίωξη σε 15 άτομα για τις πρακτικές των εισπρακτικών εταιριών,  άλλα λόγια να αγαπιόμαστε!

 

Αναδημοσιεύουμε από την προσωπική σελίδα στο fb του συναδέλφου, κ. Χρήστου Κουτσονάσιου.

Δίωξη σε 15 άτομα για τις πρακτικές των εισπρακτικών εταιριών, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε:

Η είδηση:

"Με την άσκηση ποινικής δίωξης, σε βαθμό πλημμελήματος, για το αδίκημα της παράνομης χρήσης αρχείων προσωπικού χαρακτήρα, κατά 15 προσώπων, εκ των οποίων οι δύο είναι υπάλληλοι τραπεζών και οι υπόλοιποι εκπροσωπούν έξι εισπρακτικές εταιρείες, κλείνει ηπολύχρονη έρευνα που διενεργήθηκε από την Εισαγγελία, με αφορμή σοβαρότατες

καταγγελίες πολιτών, αλλά και κατόπιν προσφυγής του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, για τις πρακτικές των «Εταιριών Ενημέρωσης οφειλετών για Ληξιπρόθεσμες Απαιτήσεις».

Η εισαγγελέας Ευγενία Μαρούδα, που διενήργησε την έρευνα, η οποία ξεκίνησε το 2008 (!!) , ζητά με πόρισμα που συνέταξε με το πέρας της προκαταρκτικής, να τεθεί στο αρχείο το σκέλος της υπόθεσης που αφορούσε το κακούργημα της εκβίασης εκ μέρους των εισπρακτικών, αλλά και αυτά που αφορούσαν τις κατηγορίες της απάτης, της παράνομης βίας και της αντιποίησης δικηγορικού επαγγέλματος.

Οι συγκεκριμένες κατηγορίες ερευνήθηκαν μετά από δεκάδες καταγγελίες για τις πρακτικές που εφαρμόζουν εισπρακτικές εταιρίες σε επικοινωνίες τους με πολίτες, αλλά και μετά από προσφυγή του ΔΣΑ, ο οποίος κατήγγειλε πως υπάλληλοι τέτοιων εταιριών υποδύονται τους δικηγόρους όταν τηλεφωνούν σε πολίτες και ζητούσε να ερευνηθεί αν σε κάποιες περιπτώσεις οι εισπρακτικές διαπράττουν εκβίαση.

Κατά την εισαγγελική λειτουργό που ερεύνησε την υπόθεση, δεν προέκυψε η διάπραξη εκβίασης, καθώς: «οι εταιρείες δεν επεδίωκαν παράνομο όφελος από την επικοινωνία τους με τους οφειλέτες, αλλά είχαν το δικαίωμα να ζητούν τα οφειλόμενα».

Η δικογραφία διαχωρίζεται μόνο σε ό,τι αφορά την δίωξη κατά των 15, η οποία ασκήθηκε, καθώς οι εταιρίες -θυγατρικές τραπεζών- δεν ήταν εγγεγραμμένες στο Μητρώο Καταναλωτών, και -κατά την δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος τους- δεν είχαν νόμιμο δικαίωμα πρόσβασης στα προσωπικά στοιχεία των δανειοληπτών.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η εισαγγελική έρευνα φέρεται να εντόπισε δεκάδες περιπτώσεις, όπου εισπρακτικές εταιρείες είχαν ανάρμοστη συμπεριφορά στους πολίτες, τέτοια που θα μπορούσε να απαγγελθεί σε βάρος τους η κατηγορία της παράνομης βίας (πλημμέλημα). Η συγκεκριμένη κατηγορία όμως διώκεται μόνο μετά από μήνυση του παθόντα. Εν προκειμένω, η εισαγγελέας φέρεται να κάλεσε περισσότερους από 100 από τους καταγγέλλοντες, ωστόσο οι πολίτες αυτοί δεν θέλησαν να καταθέσουν μηνύσεις.

Στο πλαίσιο της έρευνας, ελέγχθηκαν 29 εισπρακτικές και 17 δικηγορικά γραφεία. Πλην των έξι που διώκονται για παράνομη χρήση αρχείων, οι υπόλοιπες, κατά την κ. Μαρούδα, λειτουργούσαν νομίμως, καθώς είχαν συμβάσεις με τις Τράπεζες και έτσι μπορούσαν να έχουν στην κατοχή τους ονόματα, τηλέφωνα και προσωπικά στοιχεία οφειλετών. Η εισαγγελέας επικαλείται στο πόρισμά της και σχετική γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Το πόρισμα της κ. Μαρούδα θα διαβιβαστεί στην Εισαγγελία Εφετών η οποία και θα αποφασίσει εάν θα υιοθετήσει τις θέσεις της εισαγγελικής λειτουργού και τελικά θα εγκρίνει την αρχειοθέτηση του συγκεκριμένου σκέλους της έρευνας".

Μικρός σχολιασμός και ερωτήματα:

Θα πρέπει πρώτα να διαβάσουμε το πόρισμα για ολοκληρωμένη γνώμη αλλά εκ πρώτης όψεως μερικά ερωτηματικά:

1. Είναι νομικά ορθό ότι εφόσον μία εισπρακτική έχει σύμβαση με την τράπεζα να δικαιούται να χρησιμοποιεί τα προσωπικά δεδομένα των οφειλετών. Ασφαλώς όχι γιατί αυτό δεν έχει την έγγραφη συναίνεση του δανειολήπτη (υπάρχει και σχετική δικαστική απόφαση). Επομένως οι τράπεζες και οι εισπρακτικές χωρίς συναίνεση του οφειλέτη διακινούν παράνομα τα προσωπικά δεδομένα. Πως η ανωτέρω δικαστική λειτουργός θεωρεί ότι δεν υφίσταται αδίκημα αν απλώς και μόνο υπάρχει η σχετική σύμβαση μεταξύ τράπεζας και εισπρακτικής;

2. Είναι δυνατόν μία προκαταρκτική εξέταση να διαρκεί 9 χρόνια (!!) από το 2008 μέχρι σήμερα, γι' αυτό το θέμα και να φτάνει σε τόσο πενιχρά και αθεμελίωτα συμπεράσματα.

3. Είναι γνωστό ότι πολλά δικηγορικά γραφεία τύπου γαλέρας έχοντας υπαλληλικό προσωπικό κατά βάση τηλεφωνήτριες ασκούν παράνομα ρόλο εισπρακτικής εταιρείας κατά παράβαση του Κώδικα περί Δικηγόρων και του Κώδικα Δεοντολογίας του ΔΣΑ, τι θα γίνει με αυτούς; Αρκεί μόνο η παραπομπή τους στο πειθαρχικό του ΔΣΑ;

4. Είναι γνωστό ότι πολλές μη δικηγορικές εισπρακτικές εταιρείες σε συνεργασία με τράπεζες αναλαμβάνουν παράνομα δικηγορικές εργασίες χρησιμοποιώντας υπογραφές νέων κυρίως συναδέλφων. Σ’αυτό το θέμα ο ΔΣΑ έχει κινητοποιηθεί αλλά τα κρούσματα έχουν αυξηθεί ραγδαία, μήπως θα ήταν αναγκαία μία σχετική ξεκάθαρη τοποθέτηση της δικαιοσύνης;

5. Είναι επίσης γνωστό ότι με τις καταγγελίες μεμονωμένων καταναλωτών δεν βγαίνει άκρη, γιατί με την πάροδο του χρόνου αυτοί δεν μπορούν να προχωρήσουν τις δικαστικές ενέργειες λόγω οικονομικής αδυναμίας. Μήπως οι μηνυτήριες αναφορές θα έπρεπε να ασκηθούν συλλογικά από τους δικηγορικούς συλλόγους, από τις ενώσεις καταναλωτών και από την Εισαγγελία αυτεπάγγελτα;

Το πρόβλημα είναι μεγάλο και αν δεν μπορεί η δικαιοσύνη να το αντιμετωπίσει αφού μία απλή προκαταρκτική διαρκεί 9 χρόνια τότε θα πρέπει να παρέμβει η πολιτεία και να νομοθετήσει.

Leave a comment

Make sure you enter all the required information, indicated by an asterisk (*). HTML code is not allowed.

back to top