ΙV. Από την Ολομέλεια της Θεσσαλονίκης στην Ολομέλεια της Καβάλας: Ο κ. Παξινός επανέρχεται δριμύτερος ή όταν ο λύκος φυλάει τα πρόβατα!
Οπως πάντα, η πιο επικίνδυνη στιγμή αποδεικνύεται ότι είναι αυτή της (προσωρινής) νίκης!! Ετσι στην Ολομέλεια της Θεσσαλονίκης ο κ. Παξινός πλήρως μεταλλαγμένος σε "σκληρό" πολέμιο του Μνημονίου, τάχθηκε υπερ της συνέχισης των κινητοποιήσεων (οι οποίες όμως είχαν ήδη αποφασιστεί από τις Γ.Σ. των συλλόγων) και κατόρθωσε - χάριν της ενότητας του δικηγορικού συνδικαλισμού - να επιβάλει για άλλη μία φορά τους όρους του (επέμεινε και πέτυχε η πανελλαδικη αποχή να αρχίσει από 23 Ιουνίου) και να αναλάβει και πάλι τον έλεγχο του αγώνα!!
Κάτω από την άξια "ηγεσία" του δεν "κουνήθηκε φύλλο"!! Η αντίδραση μας στο αντίασφαλιστικό νομοσχέδιο - έκτρωμα ήταν ανύπαρκτη, το πανδικηγορικό συλλαλητήριο γράφτηκε στις καλένδες και αντί για κλιμάκωση, είχαμε πλήρη εκφυλισμό ττων κινητοποιήσεων με τη γραφική παράταση της αποχής από τη Συντονιστική Επιτροπή έως τις 8/7 (!!) λόγω της γενικής απεργίας για το ασφαλιστικό. Επιπλέον με το "τρικ" της υποτιθέμενης αρνητικής απάντησης της Ελληνικής Κυβέρνησης προς την Ε.Ε., το κείμενο της οποίας ακόμη κρατά ως επτασφράγιστο μυστικό ο κ. Παξινός, επανακάμψαμε στη γνωστή λογική "των διαπραγματεύσεων", αποζητώντας για άλλη μία φορά τη "βοήθεια" και τη "σκέπη" του ως γνωστόν φιλοδικηγόρου Υπουργού, Δικαιοσύνης κ. Καστανίδη.
Μέσα σ' αυτό το δυσμενές κλίμα, φθάσαμε στην Ολομέλεια της Καβάλας (η επιλογή της πόλης δεν έγινε μόνο γιατί απέχει πολύ από την Αθήνα, αλλά και γιατί ο Πρόεδρος του συγκεκριμένου συλλόγου, κ. Κεβρεκάκης, είναι από τους θερμούς οπαδους του κ. Καστανίδη) στην οποία παρακολουθήσαμε τον μεν κ. Παξινό να έχει πάλι τον πλήρη έλεγχο και να επιβάλει για άλλη μια φορά τη λογική των "διαπραγματεύσεων", το δε μπλοκ των "απείθαρχων", παρά τις επιμέρους προσπάθειες, σε κατάσταση διάλυσης να ανέχεται την παρουσία ασφαλιτών και να παρακολουθεί αμήχανα τον Υπουργό να μας δίνει μαθήματα......υπευθυνότητας και ενότητας !!
Το κρίσιμο όμως ζήτημα - πάντα από την οπτική γωνία της ανασύνταξης - το οποίο πιστεύουμε ότι πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά το επόμενο διάστημα, είναι για ποιούς λόγους φθάσαμε στην Ολομέλεια της Καβάλας και υπό ποιές προϋποθέσεις θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα.
Εμείς θεωρούμε ότι η απάντηση στα ερωτήματα αυτά πρέπει να αναζητηθεί στην υπερβολικά "θεσμική" αντίληψη του δικηγορικού συνδικαλισμού και στην αναζήτηση της "ενότητας" του δικηγορικού σώματος χωρίς κριτήρια και όρους. Ετσι στην Ολομέλεια της Θεσσαλονίκης έγινε αποδεκτή χωρίς επιφυλάξεις η "μετάλλαξη" του κ. Παξινού και χάριν της ενότητας του εκχωρήθηκε λόγω της ιδιότητας του ως Προέδρου της Ολομέλειας και πάλι η "ηγεσία" του αγώνα. Ξεχάστηκε η μέχρι τότε στάση του και η τελευταία πραξικοπηματική του ενέργεια και ως δια μάγειας μετεβλήθη (πάλι λόγω της ιδιότητας του) στον αξιόπιστο "ηγέτη" που η Ολομέλεια μπορεί να του εμπιστευθεί τη διοργάνωση του πανδικηγορικού συλλαλητηρίου και την επιλογή του τόπου και του χρόνου σύγκλησης της επόμενης Ολομέλειας!!!