Menu
RSS
Επικεφαλίδες:

Για το αμοιβολόγιο και τις εισφορές του Νέου Κώδικα περί Δικηγόρων

assets large t 420 2203188 type11104  Το παρακάτω άρθρο του εκλεκτού συναδέλφου κ. Κώστα Παπαδάκη αποτελεί συμπλήρωμα σε προηγούμενο κείμενό του (το οποίο επίσης δεσμευόμαστε να δημοσιεύσουμε στο μέλλον)  με  σκέψεις και σχόλια για το νομοσχέδιο του Νέου Κώδικα περί δικηγόρων. 

Συμπλήρωμα για το αμοιβολόγιο και τις εισφορές του νέου Κώδικα περί Δικηγόρων

Του Κώστα Παπαδάκη

Όπως γνωρίζουμε ήδη, ο Κώδικας περί Δικηγόρων έγινε με τη γνωστή εξευτελιστική διαδικασία της ψήφισης των κωδίκων νόμος του κράτους (είναι γνωστά τα βίντεο με την παρουσία τριών βουλευτών στη Βουλή, εκ των οποίων ο ένας ήταν ο Πρόεδρος που διάβαζε τα άρθρα και έλεγε συνεχώς «ναι», οι άλλοι ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου η οποία έλεγε διαρκώς «όχι» και ο τρίτος ήταν άφωνος) και ισχύει από την Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2013 που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης (Ν. 4194 ΦΕΚ Α’ 208/27-9-2013).

Με αφορμή την εμπειρία από τις πρώτες μέρες εφαρμογής του, θεωρώ χρήσιμο να επισημάνω τα παρακάτω, τα οποία διαφεύγουν από το προηγούμενο κείμενο που έχω γράψει, αφενός εξαιτίας της τροποποίησης ορισμένων διατάξεων οι οποίες στο τελικό κείμενο του νόμου είναι διαφορετικές από ότι στο νομοσχέδιο, αφετέρου διότι οι διατάξεις περί του ποσού των εισφορών ισχύουν άμεσα αναπροσαρμοσμένες, σύμφωνα με το νεότερο αυτό κείμενο και τρίτον γιατί η πρακτική εμπειρία των πρώτων ημερών της εφαρμογής του, που λίγο πολύ αρχίζει να γίνεται γνωστή σε όλους, αποκαλύπτει τραγικές εξελίξεις, ακόμα χειρότερες από αυτές που περιγράφει το προηγούμενο κείμενο στον κλάδο. Ειδικότερα :

1) Το νέο αμοιβολόγιο συμπιέζει στραγγαλιστικά το δικηγόρο ανάμεσα στον εντολέα αφενός και το Δικηγορικό Σύλλογο αφετέρου.

Απέναντι στον εντολέα ο δικηγόρος είναι απόλυτα ακατοχύρωτος, δεδομένου ότι οι αμοιβές που λαμβάνονται υπόψη ως ποσά αναφοράς στα γραμμάτια......

προείσπραξης και αποτελούν την πηγή υπολογισμού των διαφόρων ποσοστιαίων κρατήσεων υπέρ του Δικηγορικού Συλλόγου και των ασφαλιστικών ταμείων είναι αμοιβές οι οποίες ισχύουν ερμηνευτικά όταν ελλείπει οποιαδήποτε έγγραφη μεταξύ δικηγόρου και εντολέα διαφορετική συμφωνία και όχι αναγκαστικά ως ελάχιστα όρια αμοιβών, σε περίπτωση που ο δικηγόρος έχει συμφωνήσει μικρότερα ποσά.

Αυτό προκύπτει τόσο από τη διάταξη του άρθρου 63 του Ν. 4194/2013, σύμφωνα με την οποία «Η αμοιβή σε περίπτωση μη ύπαρξης έγγραφης συμφωνίας καθορίζεται με βάση την αξία του αντικειμένου της δίκης ως εξής», αλλά και με την παρ. 4 της ίδιας διάταξης, κατά την οποία «Ο δικηγόρος διατηρεί το αποκλειστικό δικαίωμα να ζητήσει από τον εντολέα του μικρότερη αμοιβή από την οριζόμενη στην παρ. 1 του παρόντος, η δε παραίτηση αυτή θα μπορεί να προταθεί από τον εντολέα του εφόσον έχει συμφωνηθεί εγγράφως».

Έτσι λοιπόν ο δικηγόρος είναι ευάλωτος σε πιέσεις κυρίως μεγαλοεντολέων (τράπεζες, μεγάλες εταιρίες κτλ.) να συνομολογεί όρια αμοιβής μικρότερα από τα ελάχιστα, να «ρίχνει την πιάτσα»  και τελικά να ανατρέπει κάθε δυνατότητα κοινού κεκτημένου όσον αφορά τις αμοιβές για το σύνολο των δικηγόρων. Ένας νέος διαδρομισμός επισημοποιείται με το νέο Κώδικα περί Δικηγόρων, καθώς όπως προαναφέρθηκε δεν ισχύουν υποχρεωτικά οι αμοιβές αυτές  των ποσών των γραμματίων προείσπραξης, που άλλωστε δε χαρακτηρίζονται καν σαν τέτοιες από το άρθρο 61 Ν. 4194/2013. Η ίδια η διατύπωσή του αποκαλύπτει ότι ο δικηγόρος δεν δικαιούται να λάβει από τον εντολέα του, αλλά υποχρεούται να προκαταβάλλει στον οικείο Δικηγορικό Σύλλογο εισφορές κτλ.

Παρά ταύτα ο εντολέας απειλείται με απαράδεκτο στην εν γένει παράστασή του στη δίκη εάν ο δικηγόρος του δεν πληρώσει τα οφειλόμενα στον Δ.Σ.Α. Αρα ο εντολέας αντί να πιέζεται να πληρώσει στον δικηγόρο τα παραπάνω ποσά, γίνεται σύμμαχος του κράτους στην προσπάθειά του να υποχρεώσει τον δικηγόρο, είτε πληρώθηκε είτε όχι, να καταβάλει τις εισφορές.

2) Οι εισφορές αυτές δεν υπολογίζονται πλέον ενιαία σε ποσοστά για κάθε ταμείο, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα και όπως προβλεπόταν στο αρχικό σχέδιο νόμου (το άρθρο 60 παρ. 2 του νομοσχεδίου προέβλεπε ότι «Οι ως άνω εισφορές καθορίζονται με προεδρικό διάταγμα, μέχρι τη θέσπιση του οποίου ισχύουν οι παρούσες», σύμφωνα με το άρθρο 165 παρ. 3, που προέβλεπε ειδική μεταβατική διάταξη, η οποία βεβαίως έχει εξαλειφθεί από το τελικό κείμενο νόμου το οποίο έχει τροποποιήσει το άρθρο 60 – ήδη άρθρο 61).

Τα πάγια αυτά ποσά, όπως αναφέρονται στο Παράρτημα 3 του νομοσχεδίου, το οποίο επίσης δεν υφίστατο μαζί με αυτό που είχε αποσταλεί από την παράταξη, υπερβαίνουν κατά περιπτώσεις το ποσοστό 12% που ίσχυε για όλων των ειδών τις παραστάσεις στα δικαστήρια και σε πολλές περιπτώσεις φτάνουν το 17% ή και περισσότερο, αντί του 12% που ίσχυε μέχρι σήμερα και, συνεπώς, εμμέσως αλλά σαφώς υπάρχει μία σημαντική αύξηση στα ποσά των εισφορών αυτών.

3) Όπως αναφέρθηκε ήδη, τα ποσά αυτά δεν παριστούν ελάχιστες αμοιβές ούτε αποτυπώνουν με οποιονδήποτε τρόπο την υποχρέωση του εντολέα απέναντι στο δικηγόρο. Στην καλύτερη περίπτωση συμψηφίζονται στα ελάχιστα όρια αμοιβών, όπως αυτά προβλέπονται στο άρθρο 63 του νόμου (άρθρο 62 σχεδίου).

Επισημαίνω για άλλη μια φορά την έλλειψη ανάλογων αμοιβών σε ποινικές διαδικασίες και την όποια εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας μόνο σε δίκες αποτιμητές σε χρήμα, ως ποσοστό επί του επιδίκου αντικειμένου.

4) Παρά το γεγονός ότι ο Κώδικας Δικηγόρων δεν κάνει καμία προσπάθεια για να αναπροσαρμόσει προς τα πάνω τις δικηγορικές αμοιβές ή, έστω, για να καθιερώσει ως ελάχιστες αυτές τις οποίες ερμηνευτικά και μόνο καθιερώνει, εν τέλει αναπροσαρμόζει προς τα πάνω, αρκετά σημαντικά σε ορισμένες περιπτώσεις, τα γραμμάτια προείσπραξης, προκειμένου να αυξάνονται τα ποσοστά και οι πάγιες εισφορές των εισπράξεών του από αυτά. Αξίζει τον κόπο μια λεπτομερής αντιπαραβολή ενός προς ένα των ποσών των αμοιβών, που δεν μπορεί να γίνει στα πλαίσια του παρόντος σημειώματος, παρά μόνο ενδεικτικά να αναφερθούν :


●    Γραμμάτιο ενάγοντος για μισθωτικές διαφορές στο Πρωτοδικείο, μισθώματος 600 ευρώ, συνολικά 513 ευρώ

.●    Εκούσια δικαιοδοσία στο Ειρηνοδικείο (βλ. υπερχρεωμένα νοικοκυριά κτλ), γραμμάτιο ενάγοντος 323 ευρώ, όσο ακριβώς και στο Πρωτοδικείο

●    Επίσης, πρόβλεψη αγωγής, αίτησης και παράστασης για διάταξη, δηλαδή για προσωρινή διαταγή στην εκουσία, 300 ευρώ.

5) Δεν εξαιρείται καμία από τις δευτερεύουσες διαδικασίες οι οποίες είχαν θεσπιστεί από το 1954 και μετά ως πράξεις για τις οποίες προβλέπεται υποχρεωτικά η έκδοση γραμματίου από τη σημερινή υποχρέωση, παρά την ασημαντότητά τους.

6) Η μεγάλη αλλαγή όσον αφορά τα γραμμάτια προείσπραξης είναι η υποχρέωση έκδοσής τους σε κάθε στάδιο της διαδικασίας. Η μεταβολή αυτή :

α. Συνολικοποιεί το μέτρο των προεισπράξεων, επεκτείνοντάς το και στις αγωγές οι οποίες για διάφορους λόγους δεν φτάνουν στο ακροατήριο.

β. Οδηγεί τους δικηγόρους σε μία καθημερινή οικονομική αφαίμαξη η οποία είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα, με δεδομένη και την έλλειψη ρευστότητας που υπάρχει και ρήγματα στη σχέση τους με τον εντολέα.

γ. Ελαχιστοποιεί τις δυνατότητες χειρισμού και ευελιξίας στις διάφορες υποθέσεις, αφού βαραίνει την άσκηση κάθε αγωγής και ενδίκου μέσου με χρηματικά ποσά και ταλαιπωρία.

δ. Δεν λειτουργεί υπέρ του δικηγόρου και σε βάρος του εντολέα, όπως θα ήταν εύλογο εν τέλει να αποβαίνει, αλλά λειτουργεί μόνο σε βάρος του δικηγόρου και υπέρ του Δικηγορικού Συλλόγου.

ε. Αυξάνει το ποσοστό της φορολογητέας αμοιβής των δικηγόρων και τα έξοδα, με αποτέλεσμα τη συνολική εκτόξευση του κόστους πρόσβασης στην έννομη και δικαστική προστασία.

στ. Ελαχιστοποιεί τα περιθώρια «κέρδους» της δικηγορικής αμοιβής. Σήμερα για να μπεί στην τσέπη ενός δικηγόρου ποσό μικτού κέρδους 100 €, πρέπει να εισπραχθούν τουλάχιστον 191 € (23% ΦΠΑ + 51,15% φόρος εισοδήματος και προκαταβολή επομένου έτους + 12 – 17% εισφορές). Δουλεύουμε για την τρόϊκα.

ζ. Πλήττει ιδιαίτερα τους δικηγόρους που αναλαμβάνουν υποθέσεις με ποσοστά, στους οποίους εξακολουθεί ο Κώδικας να απαγορεύει η λήψη οποιουδήποτε ποσού ακόμη και για έξοδα, αφού τους υποχρεώνει με το «καλημέρα», δηλαδή με την κατάθεση της αγωγής, να βάζουν το χέρι στην τσέπη.

η. Τέλος, πολλαπλασιάζει την καθημερινή ταλαιπωρία των δικηγόρων αφού τους καταδικάζει, εκτός από τις συνήθεις ουρές για την κατάθεση των αγωγών, εφέσεων κτλ., σε μία πρόσθετη ουρά για την έκδοση της προείσπραξης, πράγμα το οποίο κατά την εκτίμησή μου και όπως ήδη αποδεικνύεται οδηγεί σε δεκαπλασιασμό τουλάχιστον των εκδιδομένων καθημερινά γραμματίων με ιδιαίτερη επιβάρυνση στα Ειρηνοδικεία, τα οποία με το Ν. 4055/2012 έχουν ουσιαστικά καταστεί περιφερειακά Πρωτοδικεία, αναλαμβάνοντας μεγάλο μέρος της καθ’ ύλην αρμοδιότητας των Πρωτοδικείων και επιβαρύνοντας έμμεσα     με ταλαιπωρία και αναμονή αυτούς που πλησιάζουν τα γκισέ του Δ.Σ.Α. ακόμη και για να αγοράσουν ένσημα παραστάσεων.

Υπό τις σημερινές συνθήκες, η μαχόμενη δικηγορία, τουλάχιστον στην Αθήνα, γίνεται κόλαση, χωρίς καμμία πρόβλεψη ακόμα και για τα στοιχειώδη εργανωτικά.

Είναι προφανές ότι όλα αυτά λειτουργούν :

α. Υπέρ των διαφόρων ιδιωτών που πουλούν παραστάσεις με προσαύξηση, όπου θα προσφεύγουν οι ενδιαφερόμενοι προς αποφυγή ταλαιπωρίας.

β. Υπέρ των δικηγόρων που διαθέτουν υπαλληλικό δυναμικό, προορισμένο για να διεκπεραιώνει τις σχετικές εργασίες (ασκούμενους, νέους δικηγόρους κτλ.).

γ. Σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων μαχόμενων δικηγόρων, οι οποίοι θα χάνουν μία ολόκληρη μέρα για μία διαδικαστική πράξη στα δικαστήρια.

δ. Σε βάρος των μεγάλων τουλάχιστον Δικηγορικών Συλλόγων, οι οποίοι εκ των πραγμάτων είναι αναγκασμένοι, αν δεν πιστέψουμε ότι μεθοδεύτηκε και επί τούτου η ρύθμιση αυτή, να προσλάβουν προσωπικό τουλάχιστον πολλαπλάσιο του υπάρχοντος για να μπορεί να διεκπεραιώνει χωρίς υπέρμετρη καθυστέρηση τον καθημερινό όγκο της έκδοσης γραμματίων προείσπραξης, πράγμα το οποίο σημαίνει πάγια επιβάρυνση των λειτουργικών δαπανών των Δικηγορικών Συλλόγων με έξοδα μισθοδοσίας και εισφορών υπαλλήλων, δημιουργία υποδομών συστημάτων μηχανοργάνωσης κτλ. και βεβαίως όλα αυτά σημαίνουν προσλήψεις, συμβάσεις, ρουσφέτια, πράγματα όχι ιδιαίτερα ευκαταφρόνητα σε προεκλογική περίοδο.

Όλα αυτά θα εξασφαλίζουν μεγαλύτερα ποσά Φ.Π.Α. και παρακρατουμένων  φόρων για το Δημόσιο, συντομότερη παρακράτηση φόρων και εισφορών για το Δημόσιο και τους Δικηγορικούς Συλλόγους αντίστοιχα και φυσικά εκτοξεύουν άλλη μία φορά το κόστος και την ταλαιπωρία της μαχόμενης δικηγορίας σε ύψη αδύνατα να τα υπερβούν οι μαχόμενοι και αυτοαπασχολούμενοι δικηγόροι, καθώς επίσης και στη συμπίεση των αμοιβών των εμμίσθων συνεργατών δικηγόρων και ασκουμένων, καθώς η εισοδηματική κατάσταση των δικηγόρων και η πλήρης έλλειψη ρευστότητας στην αγορά και η οικονομική κρίση ήδη συμπιέζουν σε επίπεδα κόστους τις αμοιβές και κατ’ επέκταση και τους μισθούς.

Γενικότερα, κάθε φορά που λέμε «κάθε πέρσι και καλύτερα» φαίνεται ότι αδυνατούμε να κατανοήσουμε το πόσο χειρότερα θα είναι η κάθε επόμενη χρονιά.

Και αν κανένας σκεφτεί ότι το νομοσχέδιο αυτό συντάχθηκε από τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους του Δ.Σ.Α….
                                                                                                                            Αθήνα, 4/10/2013
                                                                                                                                            Κ.Π.

Leave a comment

Make sure you enter all the required information, indicated by an asterisk (*). HTML code is not allowed.

back to top