Ασκούμενοι στα Δικαστήρια: Απεργούμε;

ενός εξαμήνου άσκησης, με συγκεκριμένες απολαβές και ωράρια, φάνταζε και φαντάζει ελκυστική ιδιαίτερα αν συγκριθεί με τις συνθήκες στο μέσο δικηγορικό γραφείο, του κακοπληρωμένου «παιδιού για όλες τις δουλειές»- από τoυς καφέδες, τις ουρές κλπ.

Τα παραπάνω θα ήταν άλλοτε τμήμα ενός συνδικαλιστικού κειμένου για την άσκηση που στα πλαίσια του νέου θεσμού, και σημειολογικά, αναγνωρίζεται ως κακοπληρωμένη και ανασφάλιστη εργασία. Όμως σε μια συγκυρία που όλη η κοινωνία βρίσκεται σε αναταραχή, όπως αυτό εκφράστηκε από την παλλαϊκή συμμετοχή στην τελευταία 48ωρη απεργία, στις 19-20 Οκτώβρη, μπαίνει κι άλλο ένα ζήτημα. Τι δυνατότητα υπάρχει στον ασκούμενο στα δικαστήρια δικηγόρο να διεκδικήσει συλλογικά τα δικαιώματα του και να αντιπαλέψει μαζί με τον κόσμο της εργασίας μια πολιτική που υποθηκεύει το μέλλον του; Η απάντηση που δόθηκε πρόσφατα είναι σαφής: «Μπορείς να λείψεις μόνο με χαρτί γιατρού», «δεν έχετε δικαίωμα απεργίας», «Δεν καλύπτεστε από τη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ, τις ενώσεις των δικαστικών υπαλλήλων και του δικηγορικούς συλλόγους».

Έτσι η άσκηση στα δικαστήρια, εκτός από:

• ανασφάλιστη (αλήθεια πως θα πληρωθούν οι υποχρεωτικές πλέον εισφορές στα ταμεία νομικών και προνοίας;)

• κακοπληρωμένη (…απλήρωτοι βέβαια μέχρι στιγμής- το κείμενο γράφεται 25/10/2011 και ούτε φωνή, ούτε ακρόαση)

• γίνεται χώρος δίχως κατοχυρωμένα περιθώρια συλλογικής διεκδίκησης.

Με τον τρόπο αυτό αφήνεται η δυνατότητα στο υπουργείο να αξιοποιούμαστε ως απεργοσπαστικό δυναμικό απέναντι στους συναδέλφους δικαστικούς υπαλλήλους, κλάδου του οποίου, άλλωστε όπως έχει αναφερθεί, καλύπτουμε στην ουσία τα κενά υποστελέχωσης. Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση για να χτυπήσει τους κλαδικούς αγώνες, με τελευταίο παράδειγμα τις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων στους Ο.Τ.Α., παίζει το αντιθεσμικό χαρτί της επίταξης, στερώντας στην ουσία το δικαίωμα της απεργίας, είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να υπάρχει, η παραμικρή δυνατότητα, να αξιοποιηθούμε οι ασκούμενοι, στα δικαστήρια, δικηγόροι, με αυτόν τον τρόπο.

Τη στιγμή που η κοινωνία παλεύει για να μην πληρωθεί το χρέος που δεν δημιούργησε.

Τη στιγμή που ο δικηγορικός κλάδος βρίσκεται (ή τουλάχιστον θα έπρεπε να βρίσκεται…) σε αναβρασμό ενάντια στην προοπτική μείωσης της ύλης και απέναντι στο λεγόμενο άνοιγμα του επαγγέλματος, που κάνει την πρόσβαση στη δικαιοσύνη απρόσιτη στη λαϊκή πλειοψηφία και «ρίχνει πόρτα» σε πολλούς από εμάς που επιθυμούν να εργάζονται με ανθρώπινους όρους στο αντικείμενο των σπουδών τους,

Τη στιγμή που, οι δικαστικοί υπάλληλοι, συνάδελφοι μας, βρίσκονται σε κινητοποίηση διαρκείας, με απεργίες, αποχές και καταλήψεις απέναντι στα αντιλαϊκά μέτρα του ενιαίου μισθολογίου, της εργασιακής εφεδρείας και της φορομπηξίας,

Οι ασκούμενοι στα δικαστήρια οφείλουμε να ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ στις μέρες κόμβους για το λαϊκό κίνημα και να ΑΠΕΧΟΥΜΕ από τα καθήκοντα μας τις μέρες και ώρες κινητοποιήσεων των δικαστικών υπαλλήλων, δείχνοντας την αλληλεγγύη μας, σαμποτάροντας τη δυνατότητα αξιοποίησης μας ως απεργοσπαστικό μηχανισμό της τρόικας, που τελευταία, μάλιστα, γυρνοβολά στην Ευελπίδων.

• Οργανωνόμαστε για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας

• Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στις κλαδικές κινητοποιήσεις και ιδιαίτερα στους συναδέλφους δικαστικούς υπαλλήλους

• Παλεύουμε για τη συγκρότηση Σωματείου Εμμίσθων και Ασκούμενων Δικηγόρων.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΣΚΟΥΜΕΝΩΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ